Wpis z dnia 17 sierpnia

16 sierpnia MyrmeLuna wróciła do Polski. Dzień później przeanalizowałem stan wszystkich kolonii, postępy oraz zużycie (pokarm, akcesoria itp.).

U Luny ujrzałem trzy majory w jednym momencie, co oznacza, że jest ich właśnie tyle lub nawet więcej. Kolonia z chęcią jadła robaki, co widać po resztkach w formikarium. Nic niepokojącego się tam nie stało. Oczywistym jest, że na „stercie trupów” pojawiło się kilka mrówek, ale są to straty, które nie utrudniają kolonii w żaden sposób 🙂 .

Mrówki Camponotus ligniperdus te trzy tygodnie spędziły w jednej komorze (z wyjątkiem kilku wyjść). Cały czas panowała stagnacja, co oznacza, że kolonia pobierała więcej pokarmu spadziowego niż białkowego. Jedna robotnica zmarła, co stanowi stratę na poziomie umiarkowanym 🙂 .

Lasius niger (kolonia założona przez królową z 2019 roku) także miały się świetnie. Najprawdopodobniej obyło się bez śmierci, czyli kolonia jest teraz „na plusie”. Z chęcią spożyły kawałek drewnojada. Wata w probówce wyschła na wiór, więc wodę pobierają z mniejszych probówek na arenie 🙂 .

O nowe królowe Lasius niger się nie martwiłem, bo są klasztorne i praktycznie można o nich zapomnieć 🙂 . Część doczekała się już nawet poczwarek. U niektórych są to jedynie larwy lub nadal jaja. Fizogastria towarzyszyła niektórym z nich, co oznacza, że nadal czerwią.

Formica cinerea niedługo przejdzie adopcję. Z niewiadomych powodów straciła jaja, ale innej kolonii tego samego gatunku zmarła królowa, więc połączenie tych osobników powinno sprawdzić się bardzo dobrze 🙂 .

komentarze

Skomentuj MyrmeLuna Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *