Dlaczego warto hodować nigerki?

Wiele osób uważa gatunki takie jak Lasius niger, brunneus czy platythorax za nudne, choć tak naprawdę mogą bardzo ułatwić naszą hodowlę. W jaki sposób?

Gatunki Lasius są potrzebne, gdy chcemy hodować żółte Chthonolasius lub L. fuliginosus. Są to mrówki pasożytnicze (królowa nie jest w stanie sama założyć kolonii). MyrmeLuna umieszcza poniżej schemat dla adopcji tych gatunków.

Królowa Lasius niger nie potrzebuje innych mrówek, by założyć swoją kolonię, natomiast Lasius umbratus wymaga robotnic tego samego gatunku lub L. niger. L. fuliginosus przyjmują robotnice zarówno nigerek, umbratus, jak i swojego gatunku.

Jak widać, już tutaj kolonia nigerek okazuje się przydatna. Umbratusy potrzebują ich do założenia kolonii, a fuliginosus też mogą je przyjąć, choć preferują raczej Chthonolasius (np. umbratus).

Mimo swej popularności, nigerki nie są nudne 🙂 !

Jeśli więc nie posiadasz jeszcze żadnej kolonii nigerek, możesz ją rozpocząć w lipcu, kiedy mrówki te mają rójki, choć w tym roku – dzięki dłuższej hibernacji – możesz liczyć na młode królowe już wcześniej.

Proponuję złapanie co najmniej dwóch królowych, gdyż często zdarza się, że królowa ma pasożyty lub inną chorobę. Zdarza się także, że młoda matka jest bardzo słaba lub niezapłodniona. MyrmeLunie też zdarzają się królowe, które wytrzymują zaledwie kilka dni.

Uwaga! Nie każda królowa, która nie składa jaj lub jej potomstwo długo dorasta, jest „zła”. Niedawno w mojej hodowli królowa po hibernacji zaczęła się rozwijać, a pod koniec kwietnia miała już własne robotnice, mimo iż minęło prawie dziesięć od złapania.

Zazwyczaj zdrowa królowa powinna doczekać się swoich robotnic po maksymalnie dwóch miesiącach. Oczywiście jeśli jest nigerką 🙂 . Niektóre gatunki mrówek mogą potrzebować nawet około roku na wychowanie pierwszego potomstwa.

Jeśli masz więc opór i nie wiesz, czy nigerki są dla Ciebie, spróbuj – nie są trudne w hodowli, a wcale nie mniej ciekawe od reszty 🙂 !!!