Mrówka amazonka – Polyergus rufescens jest rzadko spotykaną mrówką występującą w Europie (także w Polsce).
Amazonki to również jeden z dwóch gatunków o sierpowatych żuwaczkach w Polsce (kolejnym jest Strongylognathus testaceus). Oba gatunki są posożytami. Ten drugi praktykuje inkwilinizm (czasowe pasożytnictwo społeczne), natomiast Polyergus rufescens organizuje „napady” na kolonie Formica fusca / cunicularia. Rzadziej na Formica rufibarbis. Ich sposób niewolnictwa nazywamy dulozją. Najtrudniejsze zadanie czeka – jak zwykle – samotną królową, która wnika do gniazda wymienionych powyżej gatunków. Najczęściej chwyta i zabija jedną robotnicę i się nią naciera, a następnie – gdy czynność ta się powtórzy – wchodzi do gniazda. Należy pamiętać, że jest to królowa; ma silne feromony. Zaczyna się ona podobać robotnicom i dochodzi do buntu, podczas którego dawna królowa umiera. Nad jajami młodej królowej opiekują się piastunki niewolnika. W końcu robotnice zaczynają wymierać, ale potomstwo, które towarzyszyło w kolonii nadal się rozwija. W końcu – gdy wszystkie robotnice już się wykluły – pozostałe zaczynają wymierać, a kolonia pierwomrówki krasnolicy / podziemnej lub łagodnej zmienia się w o wiele mniejszą kolonię Polyergus rufescens. Kolejne napady organizowane są już przez robotnice i idą zdecydowanie łatwiej.
Czemu te napady mają słuzyć?
Robotnice amazonek mają sierpowate żuwaczki, czyli nie są zdolne do pracy w gnieździe. Wszystko za nie robią napadane kolonie.
Mrówki te są wpisane do „Czerwonej listy zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce”, co również świadczy o ich rzadkim występowaniu. Nie zagrażają dzięki temu zbytnio gatunkom mrówek, na których pasożytują.
komentarz
Wczoraj je widzialem.