Solenopsis fugax

Solenopsis fugax – mrówki złodziejki to niezwykle często spotykane stworzenia, jednak najczęściej je przeoczasz.

Ich hodowla należy do jednej z trudniejszych, jeżeli decydujesz się na rozpoczęcie jej od samotnej królowej. Wymagają one też formikariów z malutkimi dziurami wentylacyjnymi, gdyż ich rozmiar to często zaledwie 2 mm (pierwsze pokolenie ma zazwyczaj do 1,5 mm).

Królowe tego gatunku odbywają swoje loty godowe wczesną wiosną lub późnym latem, kiedy temperatury nie są aż tak wysokie, dlatego samotną królową można wprowadzić w hibernację już kilka tygodni po złapaniu. Warto jednak zaznaczyć, że nie zimujemy  przez standardowy okres czasu (2-3 miesiące), tylko około 30 dni. Taka hibernacja spowoduje, że w tym samym roku kolonia nie będzie już musiała zapadać w sen zimowy.

Gniazda tych mrówek zakładane mogą być na sposób klasztorny, jednak w warunkach sztucznych bywa to dosyć trudne, dlatego pomocna może okazać się adopcja poczwarek. Jeżeli natomiast nie chcesz członków innych kolonii w Twojej hodowli, możesz podać kawałek robaka, czasami troszkę miodu, jednak nie z taką częstotliwością, jakby była to królowa półklasztorna.

Mrówki te spokrewnione są z mrówkami ognistymi, jednak te drugie osiągają dużo większe rozmiary. Nie oznacza to mimo wszystko, że złodziejki nie żądlą lub żądlą bardzo boleśnie. Posiadają one żądło, jednak nie powodują one takiego bólu, jak Solenopsis invicta.

Ciekawy jest też fakt, że występują u tego gatunku podkasty, co oznacza, że jedna robotnica może być zupełnie inna, niż kolejna! Ich różnica dochodzić może do kilku mm, co stanowi prawie połowę rozmiaru najmniejszych z osobników kolonii!

Królowe tego gatunku mają około 7 mm i poruszają się bardzo powolnie, więc nie jest ciężko je złapać 🙂 .